Hartkant van hout
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De hartkant van een stuk hout is de zijde die het dichtst bij het oorspronkelijke merg of hart van de boomstam lag.
Omschrijving
Bij het zagen van hout uit een boomstam worden planken en balken verkregen die delen van zowel het kernhout (dichter bij het hart) als het spinthout (dichter bij de bast) kunnen bevatten. De hartkant bevindt zich aan de zijde die naar het centrum van de stam gericht was. Op de kopse kant van het hout is de hartkant te herkennen aan de ligging ten opzichte van de jaarringen; deze staan hier het 'steilste'.
Toepassing en 'werken' van hout
Hout is een natuurlijk materiaal dat 'werkt' onder invloed van vocht, wat kan leiden tot vervorming zoals kromtrekken en scheuren. Dit komt doordat spinthout meer krimpt dan kernhout bij droging. Om kromtrekken te beperken, wordt bij sommige toepassingen, zoals bij gepotdekselde gevels, aangeraden om de hartkant van de plank naar buiten te plaatsen. De plank zal dan enigszins bol trekken, waardoor water beter wordt afgevoerd. Bij het lijmen van twee stukken hout is het vaak gunstig om de hartkanten naar elkaar toe te lijmen, zodat de lijmvoegen beter sluiten.
Kernhout versus spinthout
Een boomstam bestaat grofweg uit schors, bast, cambium, spinthout en kernhout, met het merg in het centrum. Spinthout is het jongere, levende deel dat verantwoordelijk is voor watertransport en bevat meer vocht. Kernhout is ouder, afgestorven spinthout en is vaak donkerder, dichter en duurzamer. De duurzaamheid van hout, uitgedrukt in duurzaamheidsklassen, heeft voornamelijk betrekking op het kernhout; spinthout valt doorgaans in de laagste duurzaamheidsklasse (klasse 5).
Vergelijkbare termen
Kernhout
Gebruikte bronnen: